zaterdag 12 januari 2013

Nieuwe gein

Het bedrijf waar ik werk heeft een rekening courant-systeem voor de uren inzet van het personeel, alleen kunnen ze er niet heel goed mee omgaan zodat het personeel structureel te weinig wordt ingezet met als gevolg te weinig gewerkte uren aan het eind van het boekjaar, waarvan volgens het CAO waarmee zij zelf akkoord gegaan zijn alles tot 4% van de jaarurennorm moet worden kwijtgescholden. Dat gaf afgelopen jaar nogal wat commotie toen dat ook daadwerkelijk gebeurde, daar schrok de directie, zeker nu er volgens diezelfde CAO dit jaar slechts 2% mag worden afgeweken, van. Niet dat er nu niet meer op werkuren bezuinigd wordt, maar een kat in het (verwachte) nauw maakt rare sprongen.

Zo kon het dat ik samen met collega's Carla, Sophie en Sakis mocht afreizen naar ons distributiecentrum, onder het mom van extra uren maken (We hebben het er niet over dat Carla en Sophie in december ieder maar 3 dagen per week werden ingezet en ik de eerste week van januari vrij moest nemen) Wij werden daar verwacht op de onchristelijke tijd van 8 uur, Sakis chauffeerde want het distributiecentrum bevindt zich in een soort woestenij, zodat het openbaar vervoer geen optie was. Vanzelfsprekend reden we verkeerd omdat de Tom Tom-stem zei:, "Links aanhouden", hoewel we een bord zagen dat we rechts zouden moeten naar Nieuwegein volgden we blindelings de kunstmatige intelligentie van Tom Tom op in plaats die van onszelf te gebruiken.

Een half uur later dan was afgesproken kwamen we aan en werden desondanks allerhartelijkst ontvangen met een kopje koffie en een korte uitleg van wat er gebeuren ging. Het nieuwe gebouw wat midden in een troosteloze desolate omgeving staat met, volgens Sakis, Griekenlandachtige wegen die er heen leiden (en hij kan het weten) is van binnen mooi ingericht. Er was dientengevolge denk ik  geen geld meer over om voldoende en deugdelijke apparaten aan te schaffen om de inventarisatie op te nemen. Wij moesten met heel omslachtige langzame scanmachientjes werken die regelmatig uitvielen of vastliepen, ook konden wij geen logica ontdekken in de wijze waarop de nummering van de locaties in de scanners waren ingevoerd, ik was samen met Carla aan het werken en het apparaatje heeft ons wat af laten lopen door het gebouw.

De medewerkers van het distributiecentrum waren heel aardig en geduldig voor ons en wij hebben naast onze verbazing over de gang van zaken ook lol gehad met elkaar om de in onze ogen chaotische wijze van werken. Vandaag mogen we nog een keer.

In the middle of nowhere

Kopje koffie


Geen opmerkingen:

Een reactie posten