dinsdag 2 juli 2013

Goudazgan

Wie denkt dat alleen defensie hun medewerkers op missie sturen naar de diverse brandhaarden, kent duidelijk mijn werkgever niet. Omdat ze niet zo heel goed kunnen omgaan met het door henzelf geïnstalleerde rekening courant systeem voor het inroosteren van de medewerkers, is het nu zo dat er in het hele land medewerkers zijn die niet aan hun gewerkte uren per jaar komen, en aangezien de werkgever zelf er voor heeft gekozen om in het CAO op te laten nemen dat er dit boekjaar maar 2% van de jaarurennorm mag worden meegenomen naar het volgende jaar en de rest kwijtgescholden moet worden, wordt er nu paniekvoetbal gespeeld.

Het bureau wat voor ons de inventarisatie doet heeft zich bereid gevonden de helpende hand toe te steken in deze, als er ergens een inventarisatie plaats vindt, dan worden medewerkers die moeilijk zitten met hun uren, en die dat kunnen bereizen, gevraagd om 2 dagen in dienst te treden bij het inventarisatieteam, die dan in plaats van mijn werkgever de loonkosten op zich neemt, maar waarvan de gewerkte uren wel van de rekening courant af gaan. Het ei van Columbus volgens de werkgever! Wel de lusten maar niet de lasten.

Dat het voor de medewerkers in kwestie niet altijd een onverdeeld genoegen is mocht ik al in januari ervaren toen ik met een aantal collegae mocht afreizen naar een onontgonnen gebied in de buurt van Nieuwegein, waar midden in de woestenij het distributiecentrum staat waar we ons mochten melden voor buitenschoolse activiteiten.

Gisteren werden collega Sophie en ik op missie gezonden naar de vestiging Gouda om aldaar de troepen te gaan versterken. We werden niet echt met open armen ontvangen. "Zijn jullie er nu pas" was het eerste wat we hoorden. Wij hadden van onze leidinggevende te horen gekregen dat we ons om negen punt nul-nul uur moesten melden, wat wij ook deden, maar er was, niet echt verrassend, niet goed gecommuniceerd, wij hadden ons al om zeven punt nul-nul uur moeten melden.
"Nou ja, dan moeten jullie maar gaan controleren". was de oplossing omdat ze er geen zin meer in hadden om ons het e.e.a. uit te leggen over hoe de inventarisatie werkt.

Alsof het hogere wiskunde betreft, ik denk dat dit werk heel goed gedaan kan worden door langdurig werkelozen die hun uitkering willen behouden. Maar goed ons te late verschijnen is tot op hoog niveau besproken, wij hadden immers een tijdelijk contractje ondertekend voor deze detachering waar de aanvangstijd in werd genoemd. Dat klopt, maar dat contractje hebben we nooit gezien, dat zagen we pas toen de dienstdoende leidinggevende in Gouda ons de kopie liet zien. Samen hebben we even op 9292 gekeken en vandaag onze tweede en laatste dag van de missie zullen we ons in alle vroegte melden.

En oh happy day, over 2 weken of zoiets mag ik weer op missie naar weer een andere brandhaard, waarvan ik nu weet dat ik er toch écht om zeven punt nul-nul uur moet zijn, or else.
Ach ja, bedelaars zijn nu eenmaal geen kiezers, dat blijkt wel weer.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten