woensdag 18 december 2013

Wie het kleine niet eert....

Toen ik terugkwam van de theepauze stond ie voor me klaar: Het kerstpakket 2013. Ik vind het altijd leuk om zo'n verrassing te ontvangen, een werkgever hóeft het namelijk niet te doen, het is geen recht wat je op kunt eisen. Sommige collega's denken daar anders over en ventileren hun kritiek over wat het pakket inhoud jaar na jaar, vaak zijn dit dezelfde mensen. Er zijn jaren geweest dat er besloten werd een cadeaukaart te geven, dat vonden sommigen niet leuk, die pakketten vonden ze véél leuker. Nu er weer pakketten zijn verlangen er weer collega's naar een cadeaukaart, want 'dan kan je tenminste iets kopen wat je zelf leuk vindt.' Ik vind het allemaal gezeur, het is een cadeau, je kríjgt het, je kan er ook voor kiezen om het niet mee te nemen. Ik ben er dit jaar extra blij mee want pakket bevat heel veel chocolade.

Denk niet dat bovenstaande iets is van de laatste tijd. Mijn vader werkte zijn hele arbeidzame leven bij firma van Abshoven, en die hadden de gewoonte om uitstapjes te maken met het personeel, totdat er, zo ergens in de jaren 50 of 60, gemopper vanuit het personeel de baas ter ore kwam dat ze liever het geld wat aan die uitstapjes gespendeerd werd in hun hand hadden. Het was een klein bedrijf, dus de baas plande geen uitstapjes meer in. Graag of niet. Voor de duidelijkheid: mijn vader heeft dat jammer gevonden, die vond die dagjes weg juist erg leuk.

Ontevredenheid, ik kan er slecht tegen, er zijn zoveel dingen om blij en dankbaar voor te zijn.

De chocolade verrassing

Uitstapje van de firma van Abshoven op 31 augustus 1948.
Mijn vader zit, 23 jaar oud, op de voorste rij 4e van links.

1 opmerking:

  1. Tegen collegae die altijd liepen te 'zeuren' over het eindejaarsgeschenk, zei ik altijd dat het concept kerstpakket nergens in de CAO staat en dat ze blij mochten zijn dat ze iets kregen.

    BeantwoordenVerwijderen