Gisteren heeft mijn moeder bericht ontvangen dat ze woensdag aanstaande wordt opgenomen in het ziekenhuis, wij wisten dat deze oproep er aan zat te komen, ze zal een noodzakelijke, ingrijpende en ook risicovolle operatie aan haar been moeten ondergaan. Vanzelfsprekend is ze er erg nerveus voor, de operatie zal zo'n 5 uur duren en dat is voor een hoogbejaarde dame geen sinecure, maar we moeten het positief inzien, de arts zal zo'n operatie niet overwegen als hij geen kans van slagen ziet, en mijn moeder heeft al zovele medische zaken overwonnen, ik ga er van uit dat ze het ook dit keer zal doorstaan.
Daarna zal ze voor een poosje gaan revalideren, als het goed is dicht bij huis. Aan haar doorzettingsvermogen om te willen herstellen zal het niet liggen, die heeft ze, dat is in het verleden wel gebleken, maar ze ziet enorm op tegen de operatie en dan met name de narcose, kortom het worden spannende dagen met een naar ik hoop goede afloop en voor mijn moeder een einde aan de pijn in haar been.
 |
| Mama enkele jaren geleden met haar liefste zoon. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten