Mensen die ik op een geërgerde toon hoor verkondigen dat ze dat niet doen en het ook zeker niet van plan zijn (Ja dáhág, daar heb ik geen zin in hoor!) zijn bijna zonder uitzondering mensen met kinderen en soms zelfs al (achter)kleinkinderen, waarvan je zou verwachten dat zij de wereld voor hun nazaten wat netter willen achterlaten, of in ieder geval doen wat in hun vermogen ligt om dat te bereiken.
Ik vind dat vrij opmerkelijk, het zijn denk ik dezelfde mensen met een 'baby-aan-boord' sticker op hun auto of die, als er een baby is geboren, met stickers op de buitendeur kenbaar maken dat 'hier niet gerookt' wordt, maar als je op de 2e verjaardag van het kind komt ziet het er blauw van de rook. Hun zorg voor de vrucht uit hun schoot en de wereld waarin het opgroeit kent duidelijk een limiet.
Dus mocht er in de kringen van de (grote) gezinnen mensen zijn die BAers in het algemeen op zichzelf gerichte types vinden zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel, denk dan even na of jij zelf wel je verantwoordelijkheid neemt en dat lege potje augurkjes niet tussen het gewone huisvuil deponeert, én van het afval gescheiden inleveren meteen een mooi opvoedmoment maakt.
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten