Je suis Charlie

Het jaar is nog geen week oud en ik zat alweer in totale verbijstering het journaal te bekijken. De woorden die in mijn hoofd zitten zijn absoluut niet geschikt om hier in een blogje te plaatsen. In tegenstelling tot die éénhersencellige haatbaarden beroep ik me zelf er op wél enige beschaving te hebben en dat zonder ook maar in één of ander door de mens verzonnen opperwezen te geloven. Gewoon door zelf na te denken, zouden zij voor de verandering ook eens moeten proberen. Sukkels.

Het is wel zo dat mijn tolerantie jegens deze godsdienstwaanzinnigen aan het verminderen is, ik bedoel ik vind het prima als je als laaggeletterde meent dat je moet leven volgens de regels van een sprookjesfiguur, maar hou dat fijn in die zandbak waar je vandaan komt en laat anderen in landen die wel de middeleeuwen zijn ontstegen ongemoeid. En vooral probeer eens ergens de humor van in te zien, maar dat schijnt voor alle zwaargelovigen iets onmogelijks te zijn. Annie M.G. zei het al: "Lachen mag van god". Ik denk ook wel van allah.

Mijn hart gaat uit naar de familie, vrienden en bekenden van de slachtoffers van deze lafhartige daad.