Zuur realisme

Sinds de gruwelijkheden van woensdag merk ik dat mijn grip op de werkelijkheid wat is zoekgeraakt. Als een wat sensitiever mens dan gemiddeld komen de dingen bij mij vaak sneller maar ook harder binnen. In mijn beleving is de wereld om mij heen nog wel hetzelfde, maar ervaar ik een soort surrealisme wat betreft de ademstokkende gebeurtenissen die elkaar in een rap tempo opvolgen.

Als eerste werd ik gisterochtend wakker met het nieuws, wat ik vaak half slaperig tot me neem en daardoor niet altijd de juiste context vat. Zo meende ik te horen dat Frankrijk 85.000 man op de been had gebracht om de twee terroristen die de moorden hadden gepleegd op te sporen. 85.000 is geen gewoon aantal in de normale wereld, toch? Ik heb dan zo'n Lord Of The Rings-scene op mijn netvlies. Later bleek dat dat dus echt waar was en ik het niet slaapdronken zelf in mijn gedachten had omgevormd. Zo'n aantal, daar kan ik niet over uit.

De dame die bij ons op het werk de retirade beheert, hield ons gaandeweg de dag bij ieder gebruik van de door haar aangeboden faciliteiten op de hoogte van wat er allemaal gebeurde in Frankrijk. Het maakte mijn surrealistisch gevoel alleen maar sterker. De twee terroristen hadden  zich samen met een gijzelaar verschanst in een drukkerij, inmiddels was er in Parijs ook nog een Joodse supermarkt binnengevallen door een andere terrorist en die hield de aanwezige mensen daar in gijzeling. Dit bleek dezelfde man te zijn die eerder een politieagente had vermoord. Hij kende de andere twee en de gijzeling was er om een vrijgeleide te kunnen afdwingen ten gunste van de moordenaars.

Ik kan dan niet meer normaal naar de wereld kijken. Bij het naar huis gaan melde mijn collega van de retirade dat de twee terroristen waren gedood, de gijzelnemer van de supermarkt ook, maar er waren ook doden te betreuren onder de gegijzelden. Dan moet je de metro nog in, mijn hoofd tolde. Het journaal bracht nog meer zaken aan het licht, dat de gegijzelde van de drukkerij een 26 jarige werknemer was die de hele dag in doodsangst heeft gezeten, maar gelukkig ongedeerd is. Maar dat er, buiten medeweten van de terroristen, nóg een werknemer was die had zich verstopt en hield de politie op de hoogte, zodat die op het juiste moment konden binnenvallen. In een film zou je het ver gezocht vinden.

Bij de beelden van de rennende mensen uit de supermarkt na de inval van de politie hield ik het weer niet droog, die blinde paniek deed me denken aan de gebeurtenis in Australië kort geleden, waar in een café mensen door ook zo'n godsdienstwaanzinnige werden gegijzeld. Er wordt uitgegaan dat er vier doden te betreuren zijn onder de gijzelaars, maar dat is nog niet helemaal zeker. Het voelt alsof er een soort buitenaardse invasie de wereld in zijn greep houdt.

Tel daar het feit bij op dat onze regering wist dat het luchtruim boven Oekraïne niet veilig was, maar dat ze het niet nodig vonden om daar de luchtvaartautoriteiten van op de hoogte te stellen, en dat het rapport over de aardbevingen in Groningen aantoont dat er nooit serieus naar de bewoners daar geluisterd is en er een soort 'old boys netwerk' van 10 mensen was die er de dienst uitmaakte, dan heb ik het gevoel in het Noord Korea van Kim Jong-un te wonen. Heel zuur realistisch nieuws allemaal.