De sponzenbakker m/v

Er zijn dus mensen die sponzen kopen, ze thuis in stukjes knippen vervolgens een pan met olie of vet op het vuur zetten om de sponsstukjes er in te bakken en die daarna op straat of in het bos uitstrooien zodat honden denken een lekker hapje te hebben. In het gunstigste geval braakt de hond de spons weer uit, maar door het vele braken kan het gevaar ontstaan dat het dier uitdroogt. Als de spons de darmen bereikt ontstaat er een verstopping waardoor de hond kan overlijden. Ook kan de spons gaan uitzetten in de maag van de hond met eveneens fatale gevolgen.

Vorige week zijn er in Almere, Den Haag, Hengelo en Huizen gebakken sponsstukjes gevonden. Op welk moment denk je bij jezelf: 'Laat ik niet vergeten sponzen en olie op mijn boodschappenbriefje neer te zetten om dan strakjes even sponsstukjes te gaan bakken om ze in het park neer te leggen om honden te vermoorden'. Wat is er dan gruwelijk misgegaan in je leven? Wat voor gevoel geeft het je? Vind je het gewoon, of overweeg je ervoor in behandeling te gaan? Als je dan toch naar het park gaat om de sponsstukjes te deponeren, neem je dan wel brood mee voor de eendjes? Eenden mogen wel leven en honden niet? Opereer je alleen, of doet je het samen met anderen? Delen jullie dan de kosten voor de sponzen en de olie?

Heb je kinderen? Daar ben ik namelijk niet zo dol op, maar ik zou het niet in mijn hoofd halen om ze liga's met arsenicum te geven. Ik ben namelijk beschaafd en tolereer jouw jankjong in openbare ruimtes. Het zou van wenselijk gedrag getuigen als jij ze, ook al heb je niks met honden of vind je ze zelfs verschrikkelijk, samen met hun baasjes accepteert, ze horen bij het straatbeeld en zijn net als jij en je brintagezin een onderdeel van de maatschappij.

Gebakken spons