Ik heb er, uit liefde voor dit prachtige nummer, een Nederlandse hertaling van gemaakt:
Roomijskastelen in de lucht,
een thuis voor vogels op hun vlucht. Wat zullen ze zacht zijn dacht ik met een zucht,
wolken gaven me dat gevoel
Nu ontnemen ze me een zonnebad.
Ze regenen en sneeuwen iedereen nat.
Ik had zoveel voor elkaar gehad,
maar wolken blokeerden de boel.
Van alle kanten heb ik de wolken gezien nu,
van boven en beneden en ik denk welnu,
het zijn wolkenillusies en ik sta paf.
Ik weet helemaal niets van de wolken af
De maan op een zomerse juninacht,
dronken van geluk zo onverwacht.
Een levensecht sprookje in al z'n pracht,
de liefde gaf me dat gevoel
Nu herhaalt het zich als een kapotte plaat.
Je verlaat ze lachend als je gaat.
Ze hebben geen idee dat het je schaadt,
je houdt de schijn op, je bent cool.
Van alle kanten heb ik de liefde gezien nu,
van geven en nemen en ik denk welnu,
liefde is een illusie en ik sta paf.
Ik weet helemaal niets van de liefde af.
Vallen en opstaan een lach en een traan,
naar school, leren, examen en dan een baan.
Dromen die in vervulling gaan,
het leven gaf me dat gevoel
Oude vrienden gedragen zich nu raar.
Vinden mij veranderd, maar dat is niet waar.
Iets raak je hier kwijt, iets vind je dan weer daar,
je leeft bij de dag zonder doel.
Van alle kanten heb ik het leven gezien nu,
van winnen en verliezen en ik denk welnu,
het leven zit vol illusies en ik sta paf.
Ik weet helemaal niets van het leven af
Geen opmerkingen:
Een reactie posten