Rotterdam viert de stad

In 2015/2016 viert Rotterdam 75 jaar wederopbouw na de bombardementen op de stad onder de noemer 'Rotterdam viert de stad'. Er zijn talloze (tijdelijke) evenementen georganiseerd, waaronder een reuzenrad die tussen 12 maart en 10 april bij de Markthal heeft gestaan, maar waar je mij met geen tien paarden in krijgt. Nu is er tot 12 juni bij het Groothandelsgebouw een gigantische trap geplaatst van 180 treden om vanaf het gebouw, 29 meter hoog, Rotterdam naar alle windstreken te kunnen bekijken.

Het Groothandelsgebouw is een markant gebouw direct naast het Centraal Station, op de plaats waar voor de oorlog Diergaarde Blijdorp was gesitueerd. Het is in 1953 voltooid als één van de eerste gebouwen na de bombardementen en is thans Rijksmonument. Het was een 'gebouw voor de groothandel', 220 meter lang, 85 meter diep en zo'n 35 meter hoog. Er is destijds voor gekozen om dat één groot gebouw eerder een bouwvergunning zou krijgen dan vele kleinere pandjes van iedere grossier apart. Het was een zeer vernieuwend project in die dagen, het bood niet alleen plaats voor vele bedrijven, maar bevatte ook een autoroute door het gebouw om producten door het hele pand te kunnen vervoeren.

Lallend had ik geroepen dat die trap wel heel bijzonder was en dat je niet had geleefd als je 'm niet had beklommen, om er later tegen je kleinkinderen over te kunnen vertellen uit de eerste hand. Ik had 'm de eerste week van een afstandje bekeken en vond het een vrij warrige constructie met al die buizen, stel dat ze een buisje verkeerd gemonteerd hadden, of misschien zelfs vergeten. Maar vrienden die waren geweest kwamen lyrisch en met superlatieven terug, dus gisteren ben ik met vriend Harry naar De Trap geweest. Er stond een rij, maar dat ging vrij snel en na een minuut of 10 mochten wij naar boven.

Nou....de treden zaten op een vrij onprettige hoogte, zodat ik na een derde van de tocht al lichte verzuring van de beenspieren ervoer, tot overmaat van ramp ging het ook nog regenen en de term 'survivaltocht' kwam plots in me op. Op wat ik denk dat de helft was, besef van tijd en ruimte vervaagden, trad gevoelloosheid van m'n benen in en op louter wilskracht en overlevingsinstinct heb ik me met één arm omhoog gehesen. In de andere had ik een paraplu, want ook als de dood me in de ogen kijkt blijf ik graag toonbaar en vooral droog. Eenmaal boven op een bank op adem gekomen en direct ontdekt dat er gewoon een lift is waarmee je naar boven had gekund, en ook weer naar beneden, dat was een welkome ontdekking voor de aftocht later.

Het moet gezegd, dat naast de regen ook alle temptatie die ik had moeten doorstaan weer was verdwenen toen ik eenmaal boven was. Het is al heel bijzonder om op dit markante gebouw te lopen en naast het fenomenale uitzicht over Rotterdam ook op de binnenplaatsen van het Groothandelsgebouw te kunnen kijken. de route loopt hier en daar ook door het gebouw zodat je kunt spieken in de ruimtes waar je niet in kunt mag. Het was wat somber weer, dus ik denk dat het met helder weer helemaal een prachtige ervaring zal zijn. Ik fantaseerde meteen hoe leuk het zou zijn als ik bij een nieuwe baan in dit gebouw zou mogen werken. Net toen de regen weer kwam waren wij klaar, en ging ik met de lift en Harry vanzelfsprekend met De Trap weer naar beneden.

Op 29 mei in het jaar des Heren 2016 heb ik De Trap beklommmen.

Het Groothandelsgebouw in vroeger tijden.

In het zweet des aanschijns naar boven.

Binnenplaats van het Groothandelsgebouw

Mooi uitzicht naar naar zuid.