zaterdag 1 oktober 2016

Sinterklazien

Ik maakte me een beetje zorgen, het was al bijna oktober en er was nog niets noemenswaardigs in het nieuws geweest over de Zwarte Piet-discussie, maar gelukkig zijn gisteren de eerste doodsbedreigingen hierover geuit aan het adres van de kinderombudsman, die eigenlijk een vrouw is, Margrite Kalverboer. Fijn, het teken dat we de gezelligheid van het najaar weer ingaan. De kinderombudsman, die eigenlijk een vrouw is, had namelijk onderzoek verricht en het kinderfeest getoetst aan het Kinderrechtenverdrag van de Verenigde Naties, en geconstateerd dat het sprookjesfiguur Zwarte Piet uitsluiting, pesten en discriminatie uitlokt. Dat doet ie dan eigenlijk al decennialang, wat hebben kinderen al die jaren onnodig geleden, en fijn dat deze kinderombudsman, die eigenlijk een vrouw is, het nu met dit diepgaande onderzoek kan aantonen.

Zij pleitte er tevens voor om op een respectvolle manier met elkaar te gaan zien hoe we dit in een andere en betere vorm kunnen gieten. Deze op zich vrij normale wens gaf aan dat de kinderombudsman, die eigenlijk een vrouw is, wat dit onderwerp betreft niet helemaal in de maatschappij van nu staat, want er wordt al een paar jaar niet respectvol met elkaar omgegaan in deze discussie, vandaar dat ze ook direct doodsbedreigingen ontving van extreem voor-mensen.

Zelf heb ik in deze geen mening. Het zal me echt aan m'n kont roesten of Piet zwart, blauw, rood of paars is, of dat het hele feest blijft zoals het is of dat het gewoon verdwijnt, ik vind het allemaal prima. Ik snap tot op zekere hoogte nog wel dat mensen wat veranderingen willen doorvoeren, maar zowel extreem voor als extreem tegen tot en met doodsbedreigingen over en weer aan toe, ik heb het al eens eerder gezegd, ik kan er met m'n pet niet bij. Ga iets zinnigs doen met je leven. Zulke veranderingen gaan niet van vandaag op morgen, het is niet af te dwingen, dat gaat organisch, zoals vele aspecten van het hele sintgebeuren door de jaren heen al zijn veranderd. Maar daarvoor is het nu te laat, de poep heeft de ventilator al geraakt.

De mensen die erg voor de veranderingen zijn voelen zich door al die (negatieve) aandacht gehoord en willen doorpakken, maar leuker nog zijn de mensen die van geen veranderingen willen weten, ik krijg daar steeds het Lau-gevoel bij (van het illustere echtpaar Tiny en Lau die de kerstversieringen ophangen). Met een verbeten trek om de mond, die je ook wel ziet bij rokers die zich de les gelezen voelen als er een rookverbod aanstaande is, roepen ze dat het om een kinderfeest gaat godverdomme, en dat het godverdomme een Nederlandse traditie is en dat ze het godverdomme gezellig gaan hebben. Kostelijk.

Maar ronduit schattig vond ik de aanbeveling van de kinderombudsman, die eigenlijk een vrouw is, om kinderen mee te laten denken over de aanpassingen. Kinderen mogen dus zelf gaan beslissen over het sprookjesfiguur waar ze vervolgens in gaan geloven. Ik had plots een epifanie dat zo de religies moeten zijn ontstaan in de wereld, maar daar gaat het nu niet om. Op zich snap ik het wel, de gewenste kinderen van thans mogen nog voordat ze naar groep 1 gaan al een mening hebben en meebeslissen of een nieuwe woning die hun ouders op het oog hebben wel naar hun zin is tot waar er op vakantie gegaan wordt, dan mogen ze ook een stem hebben in wie de door papa en mama gekochte cadeautjes aan hen geeft.

Maar ik zou het nog iets verder willen doortrekken. Wie is er in het hele sinterklaasgedoe door de jaren heen totaal genegeerd, voor wie was in dat kinderfeest helemaal geen plaats? Juist voor de vrouw! Een old boys' netwerk, dat was en is het! Er zijn wel eens vrouwen geweest die als Zwarte Piet waren verkleed, maar die werden niet voor vol aangezien, die verborgen hun vrouw zijn, gingen met rare zware stemmen praten om in het plaatje te passen. Dat pakken we nu in één keer mee. En wie weet is het wel goed om in plaats van Sinterklaas een Sinterklazien te introduceren. Een vrouw die de scepter staf zwaait. Een rolmodel voor de meisjes: 'als Sinterklazien de baas kan zijn met zoveel personeel, dan kan ik het ook'. Er groeit een generatie op voor wie het begrip glazen plafond onbekend zal zijn. Dolle Mina's in ruste: trekt ten strijde!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten