Haar entree was zoals dat hoort bij iemand van haar statuur: opzwepende muziek, lichteffecten en een vallend doek en daar stond ze in een ravissante outfit. Het was de première en ze had wat try-outs gemist vanwege ziekte, zodat niet alles helemaal was fijngeslepen, De eerste drie nummers was het geluid veel te hard afgesteld, het vervormde gewoon, en Ruth die ik mede zo bewonder om haar perfecte en duidelijke uitspraak van het Nederlands, was niet te verstaan. maar gaandeweg werd dat beter, was de muziek op aanvaardbaar niveau en klonk ze weer even duidelijk als vanouds. Ook ging het niet helemaal goed met de oortjes en met een verkleding hier en daar, maar een vakvrouw als Ruth neemt dat in haar voorstelling mee.
Ze heeft in de loop der tijd een ruim oeuvre opgebouwd waar ze uit gekozen had, uptempo liedjes, ballads, hits maar ook liedjes van anderen die ze zelf zo graag eens wou zingen. Een Surinaams lied, en ook de Heintje klassieker "Ik Hou Van Holland", Ruth draait er haar hand niet voor om. Of ze zich Surinaams of Nederlands voelt wordt haar wel eens gevraagd, 'Nooit vragen' zei ze, 'ik ben het beide, als ik naar Suriname ga kom ik thuis, van huis en kom ik weer in Nederland kom ik ook thuis van huis'. Veel mensen in de zaal herkende dit gevoel. De jongens van de band ('ik had van elk de moeder kunnen zijn') participeren allemaal op een verrassende manier in de show.
Het was een geweldige voorstelling van een op en top entertainer. Er staat iemand met duidelijk plezier die net zo van haar publiek geniet als zij van haar. Als je van Ruth's muziek houdt, ga er zeker heen je zult een fantastische energieke avond hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten