Zo

Zo, mijn werkzaamheden bij Cappuzzino zitten er weer op. Gisteren had ik mijn laatste werkdag. Vorig jaar heb ik er in het najaar gewerkt om te assisteren bij de najaarsdrukte, en dit najaar ben ik teruggevraagd. Het was weer erg leuk om te doen. Lieve, aardige mensen en een leuke ontspannen sfeer. Ik moet zeggen dat het wel weer fijn was om een soort werkritme te hebben.

Het door hen teruggevraagd worden voelde toch als een mooie opsteker en het stak zo af tegen alle 'u past niet in het profiel'-afwijzingen van de diverse sollicitaties die ik in de loop van de tijd gedaan heb. Ik ga daar niet gebukt onder, daar ben ik net iets te oud voor geworden om het me persoonlijk aan te trekken, maar een positief gebaar en geluid op dat gebied is natuurlijk altijd fijn.

De komende tijd zal ik wel weer vele 'u past niet in het profiel'-antwoorden terug krijgen van mijn sollicitaties, het zij zo, maar ergens mist er toch een schakeltje, want bij de diverse vrijwilligersfuncties waar ik op heb gereageerd kon ik liever gisteren dan vandaag beginnen, en had niemand het over een 'profiel' waar ik wel dan niet in zou passen.

Nou ja, ik breek mijn hoofd er maar niet over, en ga in het nieuwe jaar met frisse moed weer op jacht naar vacatures waar ik mezelf wel in zie functioneren. Ik hoor steeds juichende berichten op het journaal dat de arbeidsmarkt zo geweldig aantrekt, maar gisteren zag ik in welke sectoren dat is, en in welke sectoren je het juist niet moet zoeken. En je begrijpt, dat wat ik in al mijn beperktheid zou kunnen daar zit nu net een beetje de klad in. Maar ik zie me natuurlijk ook niet in de bouw of de groenvoorziening, waar het naar het schijnt heel moeilijk is om aan mensen te komen. Ten eerste: honey....machinery.... en ten tweede: ik kan geen zwaar werk doen want dan stopt mijn rug er mee, en daar schiet niemand iets mee op. In die sectoren pas ik écht niet in het profiel.